تابلو فرش چوگان

ای رفته به چوگان قضا همچون گوی           چپ مِی خور و راست مِی رو و هیچ مگو

کان کَس که تو را فِکنده اَندر تک و پو             او  داند  و  او  داند  و  او  داند  و  او 

(خیام )

 

بسیاری از شاعران عارف ایرانی برای تبیین و تشریح مفاهیم عارفانه و سوز درونی خود از واژه­های«چوگان» و «چوگان بازی» استفاده کرده و نقاشان مینیاتور نیز این تعابیر را به تصویر کشیده­اند. رسام با الهام از این قبیل نقش پردازی­ها، ظرافت مینیاتور را به عرصه قالی کشانده و با ظریفترین گره­ها، بافت ماهرانه­ای از مینیاتور ارائه داده است.

حاشیه جنگلی مملو از گیاه است که با نباتات و حیوانات گوناگونی که تابلویی از شکار را در خود جای داده است. حاشیه گرچه به رنگ طلایی است ولی رسام به جای استفاده از نخ­های طلایی که بیشتر قالی­بافان به کار برده و می­برند، از پشم بهره گرفته که ظرافت و صلابت خاصی به قالی بخشیده است.

رنگ اصلی قالی کرم است که با سایه روشن­ها، آبی آسمان و سبزی درختان، تابلوهای زیبای مینیاتورهای ایرانی را در خاطره­ها زنده می­کند.