عدم‌توجه به هنر اصیل، زمینه‌ساز گرایش به فرهنگ بیگانه است.

رسام‌عربزاده با اشاره به اینکه خوراک فرهنگی جامعه باید از هنر اصیل تأمین شود، گفت: فاصله بین جامعه ایرانی و هنر ایرانی، زمینه‌ساز گرایش جوان به فرهنگ‌های بیگانه است.

ژیلا رسام عربزاده

ژیلا رسام عربزاده

ژیلا رسام‌عربزاده؛ برگزیده جایزه شهید آوینی و هنرمند برجسته‌ حوزه فرش در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع‌رسانی بنیاد ملی نخبگان، فطرت را سرچشمه هنر دانست و گفت: هنر حقیقتی است که از ذات انسان تراوش می‌کند.

وی با اشاره به لزوم اشاعه هنر ایرانی در جامعه، آن را عاملی مهم در حفظ و تقویت هویت‌ملی دانست و افزود: باید مراقب بود، تلاش برای رسیدن به پیشرفت و توسعه، زمینه‌ساز غفلت از جایگاه رفیع هنر و فرهنگ ایرانی نشود؛ چراکه توسعه‌همه‌جانبه بدون تعالی هنر و فرهنگ اصیل ایرانی امکان‌پذیر نیست.

رسام‌عربزاده ادامه داد: متاسفانه هنر در جامعه به سمت روزمرگی در حال حرکت است و در این مسیر حتی بسیاری از هنرمندان نیز اسیر روزمرگی‌های زندگی شده‌اند و به همین دلیل نمی‌توانند چون گذشته آثار کم‌بدیل خود را به منصه ظهور برسانند.

برگزیده جایزه شهید آوینی اضافه کرد: فاصله بین جامعه ایرانی و هنر ایرانی،زمینه‌ساز گرایش جوان به فرهنگ‌های بیگانه است. جوان، خوراک فرهنگی می‌خواهد و اگر این خوراک از هنر اصیل به او تزریق نشود، ناگزیر جذب فرهنگ‌های مهاجم خواهد شد خاصه اینکه این فرهنگ‌های وارداتی گرچه با فطرت یک ایرانی تطابق ندارد اما عمدتاً مطابق میل جوان آراسته شده‌اند. این روند یعنی حرکت‌تدریجی به سمت از دست دادن هویت ایرانی.

هنرمند برجسته حوزه فرش خاطرنشان کرد: هنر و احساس هر دو از یک منبع تراوش می‌کنند، به همین دلیل هنر راهی هموار برای ترویج محبت، صبر و سعادت‌درونی در جامعه است. این ظرفیت باید بصورت بهینه برای تربیت انسان‌های متعهد به جامعه مورد استفاده قرار بگیرد. فراموش نکنیم که علی‌رغم نقش اثرگذار دانشمندان، اندیشمندان و محققان ایرانی در طول تاریخ، ایران همواره مهد هنر و فرهنگ بوده است. این یعنی هویت و فطرت ایرانی با هنر و فرهنگ گره خورده است. بنابراین نباید در تلاش برای رسیدن به جایگاه مطلوب در علم و فنّاوری و در نهایت پیشرفت کشور، از هنر و فرهنگ غافل شد.

رسام‌عربزاده تجلیل از مقام و خدمات ارزنده هنرمندان برجسته کشور و الگوسازی از آنان را گامی بلند برای احیای هنر ایرانی عنوان کرد و گفت: نخبگی در شیمی و فیزیک و ریاضی خلاصه نمی‌شود. در بسیاری موارد یک هنرمند بیش از هر شخص دیگری می‌تواند در جامعه خود اثرگذار باشد به همین دلیل شناسایی این افراد و حمایت از آنان برای اثرگذاری بیشتر در جامعه یک ضرورت است. قدردانی و تجلیل از زحمات آنان، میل و رغبت جوانان برای حضور فعال در عرصه هنر را افزایش می‌دهد و زمینه‌ساز تربیت هنرمندان متعهد خواهد بود.

برگزیده جایزه شهید آوینی تصریح کرد: در نهادهایی مانند بنیاد ملی نخبگان باید جایی نیز برای امثال استاد فرشچیان وجود داشته باشد. مگر در جهان، نگارگری به هنرمندی ایشان وجود دارد؟ چند نفر در جهان می‌توانند به زیبایی استاد جلیل رسولی خوشنویسی کنند؟ امثال استاد راهیجیری را کجا می‌توان یافت؟ چه فردی بهتر از استاد اخواص می‌تواند شاگرد متعهد تربیت کند؟ حمایت از این افراد که هنرشان روح انسان را در ستایش اثرشان بیچاره می‌کند، ضرورتی انکارناپذیر برای حفظ هویت‌ملی است.

وی در پایان یادآور شد: مهمترین اثرگذاری هنرمند نخبه، تربیت هنرمند نخبه است! اگر فردی نتواند هنرمندی شاخص‌تر از خود تربیت کند، نمی‌توان لقب نخبه را به او طلاق کرد. بنابراین باید از هنرمندان شاخص حمایت شود تا بتوانند به اوج اثرگذاری خود در جامعه که همان تربیت هنرمند نخبه است، برسند.