سید ابوالفتح رسام عرب زاده در سال ۱۲۹۳در تبریزچشم به جهان گشود کودکی خود را با پدر هنرمند و نقاش خود در دنیای پر تخیل و کم شتاب به آموختن طرح و شناختن رنگ پرداخت ودر دامان پر مهر پدر که سرآمد همه هنرها بود با مجسمه سازی، موسیقی، شعروادب، طراحی کاشی و خط آشنا شد.
او با ماست
در دوران جوانی صدها طرح را بر بوم نقاشی رنگ زد و در سفرهایی که به تهران داشت به تحصیل عملی نقاشی و طراحی پرداخت وکسب تجربیات فراوان درصدد تولید فرش هنری برآمد تا آن زمان فرش ها طبق روال سنتی بافته می شد. او با تلفیق سنتهای فرش با نوآوریهای هنری در طرح فلسفه و ادبیات را به کارش آورد وباعث دگرگونی جدیدی در زندگی چندهزارساله فرش شد و با نمایش آثار وی مخالفان و موافقان در یک صف بندی جدید در مقابل هم ایستادند. با خلق آثار جدیدتر مرزهای ادبیات و فلسفه و عرفان بر او گشوده شد و شمس و مولانا همچون ماه و آفتاب بر او ظاهر شدند و انگشتان پر هنر او در قالب فرش سخن آغاز کردند.
بی هیچ ادعایی تا امروز راه پیمود و با متانت شرح اشتیاق خود و پیام فرشهایش را برای هزاران نفر تکرار کرد. آنقدر گفت تا گوش زمان سخنش را به گوش جان شنید.
اینک بنیاد فرهنگی هنری فرش رسام عربزاده با همکاری شهرداری محترم تهران غنچه تولد گشود و استاد نیز ۶۶ قطعه از فرشهای نفیس خود را به پاس احترام این هنر اصیل به ملت بزرگ ایران هدیه کرده است.
استاد بزرگ فرش با شهرت بین المللی خاضعانه خود را تسلیم او می داند و زمزمه وار این راز را می گوید که:
ما ز بالاییم وبالا می رویم ما ز دریاییم و دریا می روییم
ما حبابی از دل دریا برون ما ز آنجاییم و آنجا می روییم
نمونه ای از آثار استاد