کار نیکو کردن از پر کردن است

صحنه ای از تصویر بهرام گور در حال شکاراست که به سبک مینیاتورطراحی شده و به غایت زیبایی و ظرافت در تار و پود فرش جای گرفته است.

یکی از مضامین مورد استفاده در نقش پردازیهای سنتی ایران، صحنه شکار و شکارگاه است، بویژه شکارگاه بهرام گور که در تاریخ ادبیات فارسی نیز از آن  سخن بسیار رفته، و قصه منظوم (بهارم و کنیزک) حکیم نظامی شاعر بلند آوازه  نیز از آن جمله است.

رسام با الهام از منظومه معروف نظامی، صحنه شکار را با توانایی کم نظیر، به گونه ای طراحی کرده که زبردستی و چالاکی بهرام، بخوبی نمایان است. نام اثر ( کار نیکو کردن از…)، پاسخ کنیزک به ادعای بهرام است که چیره دستی خود را امیری ذاتی می داند. این گفته همچنین پاسخی است به شیفتگان آثار رسام که جویای رمز و راز چیره دستی او در طراحی و بافت ماهرانه و شگرف می باشند.

زمینه با خطوط نازک رنگارنگ و در هم پیچیده ای نقش پردازی شده، که گرد و غبار صحنه شکار و بیتابی شکارچی را درذهن تداعی می کند.

شیوه طراحی و رنگ آمیزی در مواردی مبالغه آمیز است، تا هیجان بیشتری به فضای اثر ببخشد، نمودهایی از این مبالغه در یال سرخ فام اسب، که بسان آتشی شعله ور است، و یا شعله هایی که از سمهای است می جهد، بخوبی نمایان است.

حاشیه زیبای سمت زیرین، اینفرش را از تابلویی – کما بیش مشابه – که بر گلیم بافته شده، متمایز می سازد.